“Ik voel wat jij voelt!”……

Dat is fijn als iemand dat tegen jou zegt! Maar wat bedoelt diegene nou eigenlijk?

Het grappige van deze opmerking is dat we ons half niet beseffen wat dat over ons zelf zegt! Ik zal het verduidelijken;

Stel je eens voor, je zit in een cafeetje op de hoek. Terwijl je lekker zit, wacht je daar op een goede vriend van je. Het is er gezellig en het is lekker warm binnen. Buiten sneeuwt het flink. Je besteld een goed glas rode wijn. Je walst het glas en je neemt een nipje van de wijn. Die smaakt echt heerlijk! De deur gaat open en als vanzelf wordt jouw blik er naar toegetrokken. Ja hoor, daar staat je vriend. In de deuropening met een muts op en een dikke warme rode sjaal om zijn nek.  Op zijn schouders ligt een dun laagje sneeuw. Hij scant het cafeetje op zoek naar jou. Op het moment dat jullie blikken elkaar kruisen steek je je hand op. “Hier zit ik…!” roep je niet al te hard. Je vriend glimlacht en op hetzelfde moment voel je een warme gloed in je buik opkomen en krijg je een brok in je keel. Jullie hebben elkaar al zó lang niet gezien en het weerzien is hartverwarmend. Met grote stappen lopen jullie naar elkaar toe. Je slaat je armen stevig om hem heen en je zegt: “Maatje, wat is het goed je weer te zien!” “Dat is absoluut wederzijds!” zegt hij. “Weet je”, zeg je enthousiast, “als ik jou zie hè, begin ik als vanzelf te glimlachen!” “Alsof het vanzelf gaat!” Jullie gaan lekker zitten in de comfortabele stoelen en je vraagt de barman om nog een rode wijn en jullie praten honderduit. Waar zullen we beginnen?

En? Zie jij jezelf nu ook ,als toeschouwer van deze hartelijke ontmoeting tussen deze twee boezemvrienden, zitten in dit gezellige café? En wat doet dat met jou van binnen? Deze intro barst van de beeldspraak.

Hoe komt het dat wij elkaar zo goed kunnen aanvoelen?

De brede glimlach van jouw vriend wordt verwerkt in jouw hersenen. Het gaat nu even wat te ver om de structuren te benoemen die daar bij betrokken zijn. Door introspectie, of te wel zelfbeschouwing, wordt dit beeld omgezet in gedachten. Niet in gedachten die met jouw vriend te maken hebben maar in eerste instantie in gedachten over jouw eigen toestand!

Wat gebeurt er eigenlijk?

Je bent verheugd hem weer te zien en dat geeft je een fijn gevoel van binnen. In tweede instantie worden jouw gedachten gespiegeld. Intuïtief voel jij je net zoals hij zich voelt. Simpel gezegd: eerst spiegel je naar hoe hij zich presenteert, daarna kijk je naar jezelf: “ik voel wat jij voelt”.

Dus; je ziet iemand iets doen of je hoort iemand iets zeggen en als vanzelf worden jouw hersenen dus onbewust (!) geactiveerd op dezelfde manier alsof we het zelf doen of zeggen! Het is belangrijk dat we de gelaatsuitdrukking van de ander bij ons zelf kunnen nabootsen. Het helpt jou om de beleving van de ander te kunnen begrijpen. Wat we doen is spiegelen! En dat leren we al vanaf het moment dat we kunnen zien.

Dit fenomeen treedt altijd en overal op!  Je wordt je er bewust van doordat je dezelfde gevoelens ervaart als de persoon tegenover je. Positief of negatief. Bij het zien van een handeling passen gevoelens. Die gevoelens zijn, door het vrijkomen van stofjes in jouw brein en lichaam, opgeslagen door dat je gebeurtenissen in het verleden hebt meegemaakt.  Hoe heftiger je dit hebt ervaren des te dieper de herinnering wordt verankerd. Je beschikt dus over een gigantische databank waar informatie is opgeslagen waar je je dus niet bewust van bent! Maar dit heeft wel een enorme invloed op hoe jij de dingen ervaart en daar vervolgens actie op onderneemt.  Gelukkig zijn we ook in staat om onze reactie op al deze informatie voor een deel te sturen waarbij we bewust een afweging kunnen maken van wat gepast is en wat ongepast is op het moment dat het je overkomt.

Naar aanleiding van dit verhaal heb ik een vraag aan jou!  

Wil je eens vanaf vandaag met andere ogen naar de ander kijken? En wees je daarbij bewust van het gegeven dat jouw gevoel over de ander per definitie iets over jezelf zegt. Zou het je helpen in de omgang met anderen doordat je je bewuster wordt van jouw eigen empathische vermogens?

Men vermoedt dat mensen met meer empathisch vermogen waarschijnlijk aandachtiger kijken naar emoties van de ander waardoor zij sterkere verbindingen in de hersenen hebben gecreëerd tussen wat zij zien en horen enerzijds en hun gevoelens anderzijds. Jouw beleving van het moment NU wordt daarmee intenser!

Heb je naar aanleiding van mijn blog vragen? Laat het mij dan gerust weten!

Succes! Olger

|Ik ben op dit moment 3 jaar jong, ik heb knalrode haartjes, sproetjes en normaal gesproken ben ik een spring-in-het veld. Ik zit vol met energie en ik vind alles leuk! Maar daar is nu niet veel meer van over. Ik sta in een klein ledikantje op een vies matrasje en houd mij met mijn stevige knuisjes vast aan de spijltjes van een bed. De kamer ruikt naar grote mensenzweet en pies. De muren zien er mistroostig en afgebladderd uit en het vraagt hoognodig om een kloddertje latex. De grote ramen staan wagenwijd open. De vale vergeelde vitrage wappert een beetje in de wind. Het is er dan ook bloedheet. Ik heb flinke blosjes op mijn wangen staan en mijn haartjes plakken aan m’n hoofdhuid, nat van het zweet. Ik heb een blauw hemdje aan met een drukknoopje aan de achterkant. Het is aan de achterkant open waardoor ik mij aardig bloot voel. In mijn nekje voel ik een gesteven labeltje dat vervelend prikt.  Ik voel de wind langs mijn ruggetje gaan zodra de ventilator mijn kant op blaast. Ik kijk om mij heen en zie allemaal mensen die mij niet bekend voorkomen. Ze praten luid tegen elkaar met grootse gebaren alsof ze ruzie met elkaar hebben. Ik begrijp er niets van. Waar ben ik? Waar zijn papa en mama? En waarom spreken ze niet mijn taal? Aan de rechterkant van mij, op een metertje afstand, staat een groot ijzeren bed met daarin een heel klein oud dametje. Ik schat zo tegen de 90? Ze ligt in een donker hoekje. Een zonnestraal schijnt op haar gezicht. Ze ligt in elkaar gedoken en heeft een door pijn vetrokken gezicht waardoor haar rimpels nog dieper lijken dan ze waarschijnlijk al zijn. Naast haar zit een jongetje met een grote slakom op zijn schoot en geeft haar, zodra ze opkijkt, een hapje te eten. Misschien is het wel haar kleinkind die door zijn moeder na schooltijd naar oma is gestuurd? Maar oma heeft geen trek en zegt iets tegen hem wat ik niet versta. Hij staat op en met een zichtbare opluchting op zijn gezicht huppelt hij de kamer uit. Hij zwaait nog even naar haar maar met een uitdrukkingsloos gezicht staart ze voor zich uit. Het lijkt alsof ze al afscheid genomen heeft van het leven hier.

Terwijl ik mijn hoofd een beetje scheef houd om haar nog even wat beter te kunnen bestuderen hoor ik ineens de stemmen van mijn vader en moeder! “Papa! Mama!” roep ik luid. Ik sta te springen in m’n bed. Die vorige dag, we zijn op vakantie met het gezin in Italië, ben ik doodziek geworden en met uitdrogingsverschijnselen naar een ziekenhuis in Iseo gebracht. Papa en mama hadden met handen en voeten moeten uitleggen wat er met mij aan de hand was. Want niemand, nee niemand, spreekt één woord over de grens! En daar lig ik dan. Ik voel me moederziel alleen. Af en toe zak ik wat weg. Er gebeurt een hoop achter de schermen waar ik geen weet van heb, maar waar papa en mama bij moeten zijn vermoed ik. Mama komt op mij aflopen en ik spreid mijn beide armpjes en word vervolgens uit bed getild. Wat voelt het fijn en veilig om tegen mama aan te liggen! Dat moment duurt niet lang. Twee donkere figuren in het wit lopen de kamer binnen en sommeren papa en mama om mee te komen. Ik word snel terug in mijn bedje gezet, krijg een aai over m’n bolletje en zie hen de kamer uitlopen. Ik voel mij verschrikkelijk! Papa en mama laten mij hier alleen achter……..

|Binnen de methode NLP (neuro-linguïstisch-programmeren) noemen we dit de eerste imprint . Dat is het moment waarop je een conclusie trekt over de situatie waarin je je begeeft en die luidde op dat moment: “ik ben het kennelijk niet waard”…….. Ik was toen slechts 3 jaar oud. Op die leeftijd ben je nog niet in staat om een gedachte als deze te verifiëren. Klopte het wel wat ik dacht? Het was op dat moment mijn eigen ervaren waarheid en deze conclusie werd door de tijd heen langzamerhand een overtuiging.

|Wat wordt dan verstaan onder een overtuiging?

Een overtuiging is een (verkeerd) getrokken conclusie op een bepaalt moment op een bepaalde locatie. Nou lopen wij over van gedachten over jezelf en de ander: je vindt dit, je vindt dat. Je gaat er zelfs in geloven en je vereenzelvigd je met deze ene overtuiging: je bent je overtuiging geworden! Het is jouw Waarheid geworden! Je komt vervolgens in situaties terecht waarin het zichzelf versterkt. Het zogenaamde “zie-je-wel-effect” treedt op. Dat proces gaat dan ook razendsnel in je brein. Je onderbewuste heeft al heel veel van deze beelden verzameld die een associatie hebben met jouw overtuiging. Je wordt ouder en je gedachten worden zichtbaar: het wordt je identiteit en je gedraagt je er vervolgens naar. Want het is immers jouw waarheid. Je weet niet beter! Een uitspraak als “ ik ben nou eenmaal zo…..” is daar een goed voorbeeld van. Dit gedrag gaat altijd gepaard met een bepaalde emotie. Deze emotie zorgt voor een aanpassing van jouw lichaam.  Als je al die jaren er van overtuigd bent geweest dat je-het-niet-waard-bent- zorgt dat voor een verandering van jouw lichaam op celniveau. Je kunt dus letterlijk ziek worden van eigen overtuigingen!

Om het één en ander te verduidelijken wil ik je graag iets vertellen over de wetenschap Epi-genetica. Het woord epi zegt dat het zich “boven” de genetica afspeelt. Het is de wetenschap die o.a. de invloed bestudeert van de omgeving op onze cellen. Ons genen in het bijzonder. Wat blijkt nu? Onze omgeving heeft per definitie invloed op ons gedrag. We kunnen zelf onze genen activeren en ziek worden door gedachten die destructief  zijn waaronder ook onze eigen overtuigingen. Een gedachte wordt omgezet in energie en kan waarheid worden doordat het zich omzet in materie. Zo denken de Kwantum fysici er nu over. We creëren dus onze eigen werkelijkheid. Vind je dit ingewikkeld? Je kunt het ook wat simpeler maken door te zeggen dat aanhoudende negatieve gedachten over jezelf , je ziek maken en dat aanhoudende positieve gedachten over jezelf voor een optimalere gezondheid zorgen.

Stel nou dat jij ook rondloopt met gedachten die je maar niet uit je hoofd kunt zetten maar die te kust en te keur boven komen ploppen en die jouw huidige functioneren in de weg staan. Blijf je daar dan mee lopen? Het ligt er aan of dat ze jou belemmeren in wat je graag zou willen!  Want nogmaals: aanhoudende negatieve gedachten over jezelf maken je ziek en aanhoudende positieve gedachten over jezelf zorgen voor een optimalere gezondheid.

|Stel; het zit je aardig in de weg, wat kan ik dan als Master in de NLP voor jou betekenen?

Tijdens de NLP-sessie gaan we samen op zoek naar die ene overtuiging die jou het meest in de weg zit en die gekoppeld is aan die ene vervelende, zeer herkenbare emotie. Dat doen we middels het lopen van een Tijdslijn.

Wat is een tijdslijn?

Stel je nu een lijn voor met een begin en een eind: het NU en de geboorte. Deze lijn representeert jouw leven, jouw levenslijn.  Als therapeut begeleid ik jou langs alle onbewust opgeslagen momenten in jouw leven die een associatie hebben met jouw overtuiging. Is dat eng? Nee, je blijft bij je volle bewustzijn maar bepaalde gebeurtenissen kunnen gepaard gaan met bepaalde emoties zodra je beelden ervaart uit het verleden. Het grote verschil met het werk van de psycholoog is dat we het alleen observeren, het in kaart brengen en er niet in gaan lopen graven. Dat maakt dat NLP sneller werkt dan de meeste sessies bij de psycholoog. Dit is één van de redenen waarom Richard Bandler, de grondlegger van NLP, deze methode heeft ontwikkeld. Hij vond de methoden van de psycholoog veel te omslachtig.

Overtuigingen zijn dus gedachtenpatronen waarvan je je misschien nog niet bewust bent. Maar je toont wel gedragingen waarbij je een vervelend gevoel hebt en waarbij je elke keer weer opnieuw hetzelfde doet. Waarom je dat doet? Misschien omdat je niet beter weet of dat je verandering eng vindt omdat je weet wat je hebt en niet weet wat je kunt krijgen? Zodra we op de Tijdslijn arriveren op het punt van de eerste imprint, daar waar jij dus een conclusie hebt getrokken over jezelf of over anderen, stappen we van de Tijdslijn af en observeren het vervolgens. Ben je alleen of zijn er anderen bij betrokken? Is dit laatste het geval dan verplaatsen we ons in die ander en kijken we naar hun intenties. De oude overtuiging wordt omgebouwd in een nieuwe overtuiging. Deze is gekoppeld aan een positief gevoel over jezelf! Vervolgens lopen we de tijdslijn weer terug naar het Nu waarbij je zult opmerken dat de beelden die je onderweg hebt beleefd nu anders worden ingekleurd en beleefd. Je kijkt er nu per definitie anders tegenaan. Je hebt immers een andere overtuiging over jezelf!

|Het resultaat:

Je verlaat de sessie met een nieuwe positieve overtuiging over jezelf. Je kunt het gevoel bij jezelf oproepen. Zoals bij bijna alles geldt ook hier dat je door oefening de kunst beter verstaat. Je zult zeker een maand lang een aantal keren per dag het gevoel dat past bij jouw nieuwe verworven overtuiging moeten oproepen zodat er in jouw brein een ander neurogeen pad wordt aangelegd. (De letter N van NLP).

|Vragen of wil je een afspraak maken?

Heb je nou na het lezen van deze Blog vragen, neem dan gerust contact op met mij. Het is zeker stevige kost voor een leek en vergt een andere manier van denken over wie je bent en welke invloed je zelf hebt op jouw gedragingen! Mijn ervaringen met deze manier van werken zijn zéér positief. Ik vind het schitterend werk om te doen. Elke Tijdslijn is uniek want het gaat om jouw Tijdslijn! Door bewust te worden van het onderbewuste vallen er puzzelstukjes op hun plaats en verandert je leven!

Olger

info@fysiekmanagement.nl | 06-21631960