“Ik voel wat jij voelt!”……

Dat is fijn als iemand dat tegen jou zegt! Maar wat bedoelt diegene nou eigenlijk?

Het grappige van deze opmerking is dat we ons half niet beseffen wat dat over ons zelf zegt! Ik zal het verduidelijken;

Stel je eens voor, je zit in een cafeetje op de hoek. Terwijl je lekker zit, wacht je daar op een goede vriend van je. Het is er gezellig en het is lekker warm binnen. Buiten sneeuwt het flink. Je besteld een goed glas rode wijn. Je walst het glas en je neemt een nipje van de wijn. Die smaakt echt heerlijk! De deur gaat open en als vanzelf wordt jouw blik er naar toegetrokken. Ja hoor, daar staat je vriend. In de deuropening met een muts op en een dikke warme rode sjaal om zijn nek.  Op zijn schouders ligt een dun laagje sneeuw. Hij scant het cafeetje op zoek naar jou. Op het moment dat jullie blikken elkaar kruisen steek je je hand op. “Hier zit ik…!” roep je niet al te hard. Je vriend glimlacht en op hetzelfde moment voel je een warme gloed in je buik opkomen en krijg je een brok in je keel. Jullie hebben elkaar al zó lang niet gezien en het weerzien is hartverwarmend. Met grote stappen lopen jullie naar elkaar toe. Je slaat je armen stevig om hem heen en je zegt: “Maatje, wat is het goed je weer te zien!” “Dat is absoluut wederzijds!” zegt hij. “Weet je”, zeg je enthousiast, “als ik jou zie hè, begin ik als vanzelf te glimlachen!” “Alsof het vanzelf gaat!” Jullie gaan lekker zitten in de comfortabele stoelen en je vraagt de barman om nog een rode wijn en jullie praten honderduit. Waar zullen we beginnen?

En? Zie jij jezelf nu ook ,als toeschouwer van deze hartelijke ontmoeting tussen deze twee boezemvrienden, zitten in dit gezellige café? En wat doet dat met jou van binnen? Deze intro barst van de beeldspraak.

Hoe komt het dat wij elkaar zo goed kunnen aanvoelen?

De brede glimlach van jouw vriend wordt verwerkt in jouw hersenen. Het gaat nu even wat te ver om de structuren te benoemen die daar bij betrokken zijn. Door introspectie, of te wel zelfbeschouwing, wordt dit beeld omgezet in gedachten. Niet in gedachten die met jouw vriend te maken hebben maar in eerste instantie in gedachten over jouw eigen toestand!

Wat gebeurt er eigenlijk?

Je bent verheugd hem weer te zien en dat geeft je een fijn gevoel van binnen. In tweede instantie worden jouw gedachten gespiegeld. Intuïtief voel jij je net zoals hij zich voelt. Simpel gezegd: eerst spiegel je naar hoe hij zich presenteert, daarna kijk je naar jezelf: “ik voel wat jij voelt”.

Dus; je ziet iemand iets doen of je hoort iemand iets zeggen en als vanzelf worden jouw hersenen dus onbewust (!) geactiveerd op dezelfde manier alsof we het zelf doen of zeggen! Het is belangrijk dat we de gelaatsuitdrukking van de ander bij ons zelf kunnen nabootsen. Het helpt jou om de beleving van de ander te kunnen begrijpen. Wat we doen is spiegelen! En dat leren we al vanaf het moment dat we kunnen zien.

Dit fenomeen treedt altijd en overal op!  Je wordt je er bewust van doordat je dezelfde gevoelens ervaart als de persoon tegenover je. Positief of negatief. Bij het zien van een handeling passen gevoelens. Die gevoelens zijn, door het vrijkomen van stofjes in jouw brein en lichaam, opgeslagen door dat je gebeurtenissen in het verleden hebt meegemaakt.  Hoe heftiger je dit hebt ervaren des te dieper de herinnering wordt verankerd. Je beschikt dus over een gigantische databank waar informatie is opgeslagen waar je je dus niet bewust van bent! Maar dit heeft wel een enorme invloed op hoe jij de dingen ervaart en daar vervolgens actie op onderneemt.  Gelukkig zijn we ook in staat om onze reactie op al deze informatie voor een deel te sturen waarbij we bewust een afweging kunnen maken van wat gepast is en wat ongepast is op het moment dat het je overkomt.

Naar aanleiding van dit verhaal heb ik een vraag aan jou!  

Wil je eens vanaf vandaag met andere ogen naar de ander kijken? En wees je daarbij bewust van het gegeven dat jouw gevoel over de ander per definitie iets over jezelf zegt. Zou het je helpen in de omgang met anderen doordat je je bewuster wordt van jouw eigen empathische vermogens?

Men vermoedt dat mensen met meer empathisch vermogen waarschijnlijk aandachtiger kijken naar emoties van de ander waardoor zij sterkere verbindingen in de hersenen hebben gecreëerd tussen wat zij zien en horen enerzijds en hun gevoelens anderzijds. Jouw beleving van het moment NU wordt daarmee intenser!

Heb je naar aanleiding van mijn blog vragen? Laat het mij dan gerust weten!

Succes! Olger